“I felt my lungs inflate with the onrush of scenery - air, mountains, trees, people.
I thought, "This is what it is to be happy.”
- Sylvia Plath -
Vanuit observaties uit de praktijk van psychotherapie is bekend dat de mentale gezondheid van cliënten sterk verbetert als deze zich verbonden voelen met een groter geheel of een hoger doel buiten zichzelf.
Empirisch onderzoek dat in 2017 is gepresenteerd door Holli-Anne Passmore van de universiteit van Brits Columbia, heeft bewijs dat ondersteunend is aan wat er in de klinische praktijk wordt ervaren:
Iedere vorm van onderdompeling in de natuur verbetert het gevoel van welzijn en resulteert in een versterkt gevoel van verbondenheid met anderen.
In drie groepen is onderzocht of er een positief effect ontstond voor de mentale gezondheid van de deelnemers door het dagelijks (niet) uitvoeren van een bepaalde handeling gedurende twee weken.
De eerste groep kreeg de opdracht om dagelijks bewust en met aandacht naar de natuur/natuurlijke objecten of structuren te kijken, foto's te maken en een dagboekje bij te houden waarin ze noteerden hoe ze zich voelden.
De tweede groep kreeg de opdracht om ditzelfde te doen maar dan met door mensenhanden gemaakte objecten of structuren.
De derde controlegroep deed geen opdracht maar hield alleen het emotiedagboekje bij.
De mensen uit de eerste groep hadden een significant hoger gevoel van welbevinden dan de andere twee groepen na afloop van de onderzoeksweken. Ze voelden zich gezonder, gelukkiger en meer verbonden met anderen.
Uit het onderzoek blijkt dat bewust in de natuur zijn de volgende effecten heeft:
- natuur versterkt positieve emoties,
- natuur verbreedt het perspectief waarmee mensen naar zichzelf en de wereld kijken,
- natuur stimuleert persoonlijke waarden die de verbinding met anderen stimuleren.
We worden dus echt gelukkiger als we af en toe even stil staan en aan de bloemen ruiken!
Lees het uittreksel van het onderzoek van Holli-Anne Passmore hier:
Lees het Engelstalige artikel uit Psychology Today: